26 Julai 2008 Jumaat
Klasifikasi jihad
Sabda Rasulullah s.a.w. yang bermaksud:
"Ingatlah! Sesungguhnya kekuatan itu ialah memanah (menuju sasaran dengan tepat). Ingatlah! Sesungguhnya kekuatan itu ialah memanah. Ingatlah! Sesungguhnya kekuatan itu ialah memanah."
Rasulullah s.a.w. bersabda lagi yang bermaksud:
"Ajarlah anak-anak kamu memanah dan berenang." Ini kerana kedua-duanya merupakan kekuatan yang membolehkan seseorang itu menunaikan kewajipan jihad untuk menegakkan agama Allah.
Ayat ini ditujukan kepada orang-orang beriman yang ikhlas di kalangan umat Muhammad s.a.w. supaya mereka berjihad menentang orang-orang kafir, keluar pada jalan Allah untuk mempertahankan hukum syariat.
Sementara itu jihad pula terbahagi kepada dua bahagian. Pertama, fardhu 'ain dan kedua, fardhu kifayah. Menjadi fardhu 'ain apabila musuh sudah masuk ke dalam negeri orang Islam ataupun musuh berada di sempadan negeri orang Islam dalam beberapa marhalah (jarak yang terlalu hampir dengan sempadan), menandakan bahawa musuh akan menyerang pada bila-bila masa sahaja negeri berkenaan. Jihad di waktu itu menjadi fardhu 'ain ke atas setiap orang Islam yang mampu memikul senjata.
Jihad fardhu kifayah pula berlaku apabila Islam mencapai kemenangan di mana mesti ada rombongan di kalangan orang Islam yang keluar berjihad menentang musuh-musuh Allah yang menghalang dakwah atau agama-Nya dari disebarluaskan ke seluruh pelosok dunia.
Kewajipan ini diamanahkan kepada orang Islam, menyerang orang-orang yang zalim di dunia ini bukan tanggungjawab Amerika atau mana-mana pemerintah yang memusuhi Islam dan umatnya.
Menjadi kewajipan kepada pemerintah Islam mendirikan kerajaan yang kuat dengan menegakkan syariat Islam dan seterusnya mengajar negeri-negeri yang zalim, memberi perlindungan kepada orang yang dizalimi sekaligus mengajak manusia beriman kepada Allah SWT.
Firman Allah yang bermaksud:
"Wahai orang-orang yang beriman! Bersedialah dan berjaga-jagalah (sebelum kamu menghadapi musuh), kemudian (bila dikehendaki) maralah (ke
(Surah an-Nisa': 71)
Keluar secara berpasukan untuk menyerang mengikut arahan ketua. setengah ulama' berpendapat antaranya Ibnu Faris, perkataan 'an-Nafar' (berpuak-puak) jumlahnya ialah antara tiga hingga 10 orang.
Yang penting di sini ialah apa yang dimaksudkan dengan ayat ini iaitu keluar berperang secara berpasukan.
Firman-Nya lagi yang bermaksud:
"Atau keluarlah kamu secara beramai-ramai."
(Surah an-Nisa' : 71)
Apabila diperintah oleh ketua tentera supaya menyerang musuh-musuh Allah serentak secara beramai-ramai , hendaklah kamu mematuhi arahan itu.
Amalan ini dipraktikkan oleh bala tentera Islam bersama-sama Rasulullah s.a.w. Mereka keluar beramai-ramai atau ditugaskan secara berpasukan (Sariyyah) dihantar untuk meninjau, mengintip dan menyerang musuh kemudian lari menyembunyikan diri bertujuan untuk menakut-nakutkan mereka di samping pelbagai taktik peperangan lain yang dilaksanakan oleh tentera Islam
0 ulasan:
Catat Ulasan